Smokkelbern

Amsterdam-Fryslân

Het is nacht, en koud… In de verte klinkt de stem van mijn moeder; ik kom je halen! Aan de hand van een vreemde vrouw loop ik naar de tram, de tram naar Centraal Station.

Een weerzien in terugzien
Smokkelbern vertelt het ware verhaal van een groep kinderen die door heldhaftige studenten uit het door oorlogsgeweld levensgevaarlijke Amsterdam gesmokkeld worden. Op reis naar een betere toekomst. De voorstelling is geïnspireerd op gebeurtenissen in het leven van Lea Tropp, die als jong meisje werd ondergebracht bij een bakkersfamilie op het Friese platteland.

Amsterdam 1943
Met een gedrogeerd kind op de arm wil studente Iet aan boord stappen van de Jan Nieveen om naar Lemmer te varen. De altijd behulpzame schipper blijft staan en zoekt haar blik. Iet weet dat het mis is. De keus is van levensbelang: ze bedenkt zich geen moment, draait zich om en loopt naar Centraal. Daar staat de trein naar Stavoren! Bijna dagelijks controles! Met het kind nog steeds op haar arm stapt ze in en begint de reis naar wat een leven in vrijheid moet zijn.

Het is allemaal zo lang geleden, dat ik mij soms afvraag of het wel van mij was. Maar van wie anders was het dan? Nu is het net een film, waarin ik mijzelf zie spelen.

Amsterdam – Fryslân 2020
Smokkelbern is een muziektheatervoorstelling langs de belangrijkste locaties van de smokkelroute. Met Amsterdam als beginpunt en Leeuwarden als eindpunt. De terugreis van de hoofdfiguur is een reis door de tijd waarin personages en muzikanten de toeschouwer meenemen in het verhaal.

Smokkelbern maakt deel uit van De Terugkeer van de Joodse Kinderen.

Smokkelbern

Lea Tropp werd als klein meisje van Amsterdam naar Fryslân gesmokkeld. Vijftig jaar later wordt duidelijk hoe traumatisch die gebeurtenis voor haar is geweest. De voorstelling Smokkelbern vertelt het verhaal van Lea.

Klik hier om tickets te bestellen

Idee en initiatief: Gerard van der Veer in opdracht van Stichting De Verhalen
Regie: Ypy Zysling, Schrijver: Hans Brans
Spelers: Renske de Boer, Thijs Meester, Titia Huisman, Wytse Algra en Berber de Vries
Fotografie: Jan Bensliman